Szóstka Monet jako opowieść o niedźwiedziej przysłudze

Ze względu na Wasze protesty postanowiłam odejść od Zasady 21 Zdań we wpisie i co tu dużo mówić - dziękuję!😂 Zatem nie będę już liczyć zdań w trakcie pisania, choć nie obiecuję, że nie policzę ich potem z czystej ciekawości, ile ich wyszło bez liczenia😅

A dzisiaj porozmawiamy o pewnym aspekcie karty 6 monet, jednym z wielu. O takim, który przyszedł mi dziś do głowy, kiedy spojrzałam na tę kartę. Dokładnie na tę, którą widzicie, Szóstkę Monet z talii Golden Tarot. 

My, dobroduszni empaci😇😉 dobrze wiemy, że równowaga w dawaniu i braniu to podstawa a brak poszanowania dla niej bywa opłakany w skutkach, zwykle dla nas. Ponieważ jednak bardzo zły nawyk stawiania siebie na drugim miejscu uodparnia na różne ciosy, nie przejmujemy się zwykle ewentualnymi konsekwencjami wytworzonego stanu nierównowagi. Myślimy: a co tam, jeśli damy za dużo, nawet jeśli ktoś nas wykorzysta, nawet jeśli damy coś, czego nikt nie chce i o co nie prosi, to przecież nic nie stracimy, a nawet jeśli stracimy, to WRZECHŚWIAT TO WYRÓWNA. To prawda, wyrówna. Dziś jednak uzmysłowiłam sobie, że to działa w obie strony. Jeśli ktoś dostanie coś niesłusznie lub za dużo, jeśli zerwie owoc, którego sam nie wyhodował, choć mógł, gdyby ruszył tyłek. Jeżeli wykorzysta przyjaciela empatę, którego nie trzeba o nic dwa razy prosić, ba - nawet raz nie trzeba, bo on nam przeczyta w myślach nawet to, czego w tych myślach nie ma, no to kochani... Nie dziwmy się potem, że WRZECHŚWIAT TO WYRÓWNA, tylko w drugą stronę. 

Upraszczając - jeśli coś straciliśmy nie z naszej winy, zostało nam to odebrane niesprawiedliwie - prędzej czy później "równowaga w przyrodzie" zostanie przywrócona. Tylko uwaga: to musi być niesprawiedliwa strata, bo jeśli tracimy czas, pieniądze czy energię "na własne życzenie", no to trudno oczekiwać rekompensaty od Wrzechświata.

I w drugą stronę: czasem dajemy więcej niż ktoś potrzebuje, czasem dajemy, choć mógłby sam to zdobyć, wkładając wysiłek. Czasem usuwamy kłody spod nóg ludziom, którzy nie tylko w ten sposób nigdy nie nauczą radzić sobie sami z wyzwaniami, ale w dodatku oddajemy im niedźwiedzią przysługę. Bo wtedy też przyjdzie Karma i wyrówna, tylko tym razem zamiast dodać wykorzystywanemu, odejmie temu, kto wykorzystywał (nawet jeśli nie robił tego z premedytacją tylko ze zwykłego wygodnictwa). Tak więc dzielmy się tym co mamy, dbając o zachowanie równowagi, nawet jeśli miałoby to oznaczać skupienie się nie na innych, tylko na sobie, nawet jeśli miałoby to oznaczać podjęcie trudnej nauki przyjmowania - pomocy, komplementów, nagród, zapłaty.

A jeśli dajemy, zastanówmy się, kto najwięcej na tym zyska, a kto najwięcej straci. Bo że ostatecznie straci ten, komu się nie należało a wziął - to pewne. Dobre chęci to mniej, niż nam się wydaje 😟

Cóż, wyszło bardziej ponuro, niż planowałam, ale i sprawa jest poważna. A dawać siebie Światu też trzeba umieć. Bo jeśli się w porę taki jeden z drugim kompulsywny empata nie opamięta, to nawet jeśli nie zagłaszcze kogoś na śmierć, to na bank załatwi komuś słony rachunek od losu. A to nie tego przecież chcemy 😌 

Hmm... Chciałam jeszcze na koniec napisać coś o bezcelowości kupowania miłości za cenę wyprutych flaków, ale już może wystarczy😅

Jagienka

(nie policzyłam😁)